🎭 De vraag is niet wie jij bent, maar wie zijn jullie?

Ken je die openingsscène op de boot met Jason Bourne? Deze actieheld wordt tijdens een storm op zee uit het water gehaald door een schip.

In zijn lichaam zitten kogels. Hij is verward en agressief.

Als hij bijkomt, heeft hij geen idee wie hij is.

Hij kijkt naar zichzelf in de spiegel en begint opeens Nederlands te praten.

Geen grap.

‘Wie ben ik?’ vraagt hij zich af.

Vervolgens zegt hij: ‘Godverdomme.’

Sowieso een goede afsluiter van zo’n vraag.

Daarna doet hij er tig films over om zijn eigen verleden te ontrafelen.
(Hij blijkt een soort genetisch gemanipuleerde super-agent te zijn.)

Maar hij stelt eigenlijk de verkeerde vraag.

Het is niet: ‘Wie ben ik?’

Maar…

‘Wie zijn wij?’

Hij draagt namelijk 1 tot 3 kilo aan bacteriën met zich mee.

Net zoals jij.

Ja, dat lees je goed.

Bijna drie kilo aan bacteriën. Meer dan 10.000 soorten bewonen je.

Sommige zijn op doorreis en zijn na paar dagen weer verdwenen.

De andere zijn een onderdeel van hoe je lichaam functioneert. Je kan niet zonder deze mini-wezens.

De vraag wie jij bent, is daarom foutief.

Alles is een kwestie van perspectief. Zelfs je ‘ik’ is niet een ‘ik’.

Maar het is niet alleen dat wat ons lichaam meedraagt wat de ‘ik’ in twijfel trekt.

Onze identiteit ligt niet in beton gegoten.

Ik vraag me regelmatig af wat mensen bedoelen met ‘word jezelf’.

Als je je eigen gevoelens beter wil begrijpen, vraag je dan vaker af wat jij bedoelt met ‘word jezelf’.

Over welke versie van jezelf heb je het dan?

Daarom zou je juist vaker moeten schrijven.

  • Over moord en aliens.
  • Over een onbeantwoorde liefde
  • Over je trauma’s

Om te ontdekken dat je zelfs in het hoofd van een psychopaat kan kruipen.

Het mooie is dat je er altijd mee weg komt.

Want je schrijft onder de vlag van fictie.

Je hebt toestemming: om je meest zieke gedachten op te pennen.

Niemand vind het erg.

Als je er klaar voor bent, kan Tomson Darko je helpen:

1) 5 (micro) lessen voor de overdenker om je gevoelens beter op papier te zetten op schrijfjegevoelensop.nl

2) Schrijf in drie weken een kort verhaal onder mijn supervisie.

3) Als je het aandurft: Schrijf in zes weken drie korte verhalen. Tussendoor mail ik je elke dag de regels van minimalistisch schrijven.