🎭 Je weet niet wie je bent en dat doet er ook niet toe

Je kan niet jezelf worden.

Onmogelijk.

Geloof ze daarom niet. Reclamemakers. Spirituele accounts. Goeroes en zelfs je eigen motiverende gedachten.

We hebben geen flauw idee wie we zijn en je gaat er ook nooit achterkomen.

Sterker nog. Je hebt ook geen flauw idee van wie naast je in bed ligt. Je denkt het te weten. Maar je weet het niet.

Daarover andere keer meer.

  • De vraag wie je bent, is een foute vraag in dit leven.
  • Het antwoord gaat nooit komen.
  • Want elke keer als je denkt jezelf te begrijpen, gebeurt er iets in je leven, wat je hele zelfbeeld op de kop zet.

We spelen allemaal een rol.

Shakespeare omschreef het al met de beroemde zin:

‘All the world’s a stage.’

Shakespeare

Als je er zin in hebt. Dit is de gehele monoloog.

And all the men and women merely players; They have their exits and their entrances; And one man in his time plays many parts, His acts being seven ages. At first the infant, Mewling and puking in the nurse’s arms; And then the whining school-boy, with his satchel And shining morning face, creeping like snail Unwillingly to school. And then the lover, Sighing like furnace, with a woeful ballad Made to his mistress’ eyebrow. Then a soldier, Full of strange oaths, and bearded like the pard, Jealous in honour, sudden and quick in quarrel, Seeking the bubble reputation

De enige juiste vraag is volgens psychoanalyticus Paul Verhaeghe:

‘Wie ben jij in relatie tot een ander?’

We bestaan namelijk pas als een ander ons ziet.

  • Als je alleen op een eiland leeft, boeit het niet of je man of vrouw bent.
  • Hoe je haren zitten.
  • Of je links of rechts stemt.
  • Of je naar zweet ruikt of naar roosjes.
  • Ook niet of je een grote lul hebt of heel mooie ronde billen.
  • Al die vragen over identiteit zijn als sneeuw voor de zon verdwenen.

Want er is niemand die je ziet.

De pech (of het geluk) is:

We zitten niet alleen op een eiland. We staan altijd in contact met een ander. We laten altijd een kant van onszelf zien bij een ander.

  • Je gedraagt je bij je moeder anders dan bij je beste vriend.
  • Je doet je anders voor bij degene waar je al jaren stiekem verliefd op bent.
  • Net zoals je een andere rol aanneemt als je opeens je nichtje van drie jaar in je handen gedrukt krijgt en er een uurtje op hoort te letten.

Je bent ongrijpbaar. Net zoals de wereld.

Het enige wat telt is: begrijp jezelf beter in relatie tot een ander.

Welke rollen speel je en waarom? Ben je er blij mee of ergert het je? Kan je het veranderen of vind je het wel best zo?

Ik snap dat je denkt: ‘Maar wie ben ik dan wel?’

Een ingewikkeld product.

Dat ben je niet eens.

Dat word je.

Als je er klaar voor bent, kan Tomson Darko je helpen:

1) 5 (micro) lessen voor de overdenker om je gevoelens beter op papier te zetten op schrijfjegevoelensop.nl

2) Schrijf in drie weken een kort verhaal onder mijn supervisie.

3) Als je het aandurft: Schrijf in zes weken drie korte verhalen. Tussendoor mail ik je elke dag de regels van minimalistisch schrijven.