Er is geen goed of slecht in de wereld. Alleen dat wat jou op dat moment het beste uitkomt.
Wat goed is voor jou, is goed. Wat slecht is voor jou, noemen we slecht.
Slecht denken over jezelf is ook een keuze.
Want goed en slecht…
Kaboem pats.
Bestaat niet.
Dat is waar veel films de mist in gaan.
De slechterik is überslecht en wil alleen maar kwaad doen om het kwaad doen.
Die pestkop van vroeger pestte je niet voor de lol. Maar uit onzekerheid. Echt waar. De grootste angst van de pestkop is verstoten worden. Waarschijnlijk omdat die thuis niet de aandacht krijgt die die verdient. Dus zoekt die een slachtoffer in de groep en voelt die zich superieur als iedereen meedoet.
Mijn mini-theorie is dat we te zwart-wit denken over goed en kwaad in onze maatschappij.
Maar niemand is zwart-wit. Integendeel.
Ik denk dat het zwart-wit-denken mede gevoed is door onze christelijke cultuur.
- Een cultuur waarin je niet naar de kerk gaat om te vertellen hoe geweldig je leven is, maar wat je allemaal fout hebt gedaan, om vervolgens vergiffenis te krijgen.
- Een cultuur waarin je hier op aarde bent gekomen om te geloven in de zoon van god, zodat je naar de hemel mag gaan in plaats van de hel.
- Een maatschappij die ‘de ware liefde’ als worst voor je neus houdt. Maar je niet vertelt dat je geen reet aan je tweelingziel hebt als die permanent weigert de vaatwasser uit te ruimen.
Dit zwart-wit-denken zit op een of andere manier allemaal nog in onze hoofden geprent, ondanks dat god ons huis al een tijdje heeft verlaten.
Ik herhaal het daarom nog een keer:
Goed of kwaad. Goed of slecht. Het is een kwestie van perspectief. Het is geen waarheid.
Ook de slechterik wil een betere wereld voor zijn geliefden. In de ogen van de slechterik ben jij de slechterik. Snap je?
Mijn oren suisden toen ik op de basisschool hoorde dat de moordenaar van onze Willem van Oranje, ONZE, wordt vereerd in Spanje.
Balthasar Gerards was een held daar.
Een held!
In Spaanse ogen is in opstand komen tegen je bloedeigen koning een laffe daad.
Alles is slechts een kwestie van perspectief.
Darko Tomson
Dus jouw gedachten van schuld en schaamte, zijn niets meer dan een kwestie van hoe jij ernaar kijkt.
Schuldgevoel vindt in jouzelf plaats.
Schaamte wordt veroorzaakt door de ogen of reactie van anderen.
Maar het is geen waarheid.
Net zoals het idee dat je gelukkig of ongelukkig bent.
Het is maar net hoeveel waarde je aan je eigen graadmeters hecht.
Al betwijfel ik of dit echt jouw graadmeters zijn en niet die van de cultuur waarin we opgroeien.
Een cultuur die bepaalt wat mooi is en wat lelijk. Wie succesvol is en wie een mislukking.
Goed.
Ik zeg niet dat het makkelijk is om het perspectief van goed en slecht te laten veranderen in jezelf.
Dat is het niet. Dat zal het ook nooit zijn.
Maar we gaan het wel proberen.
Muhahahaha.
(De manische slechteriklach hoog in de toren, met bliksem en regenwolken in de verte.)
Door te schrijven.
Als je er klaar voor bent, kan Tomson Darko je helpen:
1) 5 (micro) lessen voor de overdenker om je gevoelens beter op papier te zetten op schrijfjegevoelensop.nl
2) Schrijf in drie weken een kort verhaal onder mijn supervisie.
3) Als je het aandurft: Schrijf in zes weken drie korte verhalen. Tussendoor mail ik je elke dag de regels van minimalistisch schrijven.
