Hoe beter je woorden kent, hoe beter je je gevoelens weet te omschrijven, hoe beter je jezelf begrijpt en hoe beter je je gevoelens kan uiten.
Naar jezelf én naar anderen.
Daarom is het zo belangrijk om met kinderen vanaf 1 jaar al gevoelens te onderzoeken.
Een peuter die besluit om in een driftbui in de supermarkt op de grond te gaan liggen schreeuwen en speekselbelletjes erbij te doen voor het dramatische effect, hoef je niet te negeren. Je hoeft ook niet terug te schreeuwen. Of de dictator te gaan spelen en dingen zeggen als: ‘Als je nu niet mee gaat, mag je geen Paw patrol meer kijken.’
Je hoeft alleen maar in gesprek te gaan.
Lieve peuter.
- Wat gebeurt er nou in jou?
- Voel je frustratie?
- Hoe komt dat?
- Oh je wilt Paw patrol-snoep en toen zei ik nee?
- Nou, ik trap niet in deze marketingtruc om een cartoon op de verpakking van snoepgoed te plakken. Op een dag zal jij dit ook begrijpen.
- Je denkt dat je frustratie voelt, maar het is machteloosheid. Je voelt je machteloos tegenover mijn autoriteit.
- Precies. Machteloos.
- Nou, wen er maar aan, kind.
- Je zal nog heel vaak machteloos zijn in je leven in deze ongevoelige wereld. De wereld is oneerlijk en je doet er geen reet aan.
Goed.
Jij bent ondertussen volwassen. Niemand die met jou in gesprek gaat over gevoelens en welke woorden erbij horen.
Daarom ga je met jezelf in gesprek! Door woorden op papier te zetten.
Als je er klaar voor bent, kan Tomson Darko je helpen:
1) 5 (micro) lessen voor de overdenker om je gevoelens beter op papier te zetten op schrijfjegevoelensop.nl
2) Schrijf in drie weken een kort verhaal onder mijn supervisie.
3) Als je het aandurft: Schrijf in zes weken drie korte verhalen. Tussendoor mail ik je elke dag de regels van minimalistisch schrijven.
